E vërteta në gjysmë rrugë mes drejtësisë dhe ekstradës
Ekziston një zgjidhje që mund të zbulojë se kush për çka angazhohet: incizimet të publikohen në mënyrë integrale, ose të paktën pjesët në të cilat flet Zaev të mos ndërpriten sipas interesit të atij që i ka dorëzuar, shkruan DW.
Pas audio-incizimit të djeshëm, kinse të pranuar nga ndonjë fishkëllyes, të cilin Antonio Milloshoski e pubikoi në pres konferencë, imponohen disa pyetje, bazë e këtyre pyetjeve është ajo kryesorja: a është qëllimi i VMRO-DPMNE-së, hedhje e dyshimit ndaj kundërshtarit politik, në periudhën parazgjedhore, apo është luftë e sinqertë për të vërtetën dhe drejtësinë?
Sipas asaj që është shfaqur deri tani, veprimet shkojnë vetëm në drejtim të konkluzionit të parë. Ja pse. Antonio Milososki kohët e fundit paraqiti një material audio që kinse e ka pranuar nga një fishkëllyes. Shumë shpejtë më pas, seancë parlamentare, kërkoi që të prezantojë një tjetër material, por kryetari i Parlamentit Talat Xhaferi nuk e lejoi. Milososki pastaj iu drejtua Prokurorisë për ndjekje të krimit të organizuar, por në atë rast e ka dorëzuar vetëm incizimin e parë të prezantuar publikisht. Pse nuk e dorëzoi edhe incizimin e dytë? Ai, në të njëjtën rast, ka mundur që Ruskoskës t’ia paraqiste edhe incizimin e dytë, pa hequr dorë nga e drejta për ta shpërndarë me publikun në një konferencë për shtyp, siç bëri dje.
Është fakt se ai nuk e bëri. Tani, për regjistrimin e dytë, do duhet të pritet nga Prokuroria që të reagojë pas informacionit të pranuar dhe nëse kjo nuk ndodh, ai sërish do të shkon ta dorëzojë te Ruskoska personalisht. Sjellja e tillë në rreth tregon se beteja e pretenduar për drejtësi është thellë në baltë të betejës për: shfaqje partiake parazgjedhore.
Përndryshe, pse në vend të kallëzimit të shpejtë në Prokurori, dikush do të zgjedhë aktivitete të llojit “pikë-pas-pike”, përkatësisht “incizime me lugë“? Politikanët ose partitë qëllimi i të cilave është me të vërtetë betejë e sinqertë për të vërtetën, thjeshtë do ta kishin mbuluar prokurorinë me të gjitha provat ose indikacionet që i kanë në dispozicion.
Por kështu nuk ndodhë në këtë rast, që është indikacion se qëllimi kryesor nuk është lufta institucionale kundër ndërhyrjes së mundshme të Zaevit në gjyqësor, por për një betejë të estradës, e dedikuar për të sensibilizuar votuesit deri në zgjedhje.
Së dyti, në të dy rastet, janë biseda në të cilat bashkëbiseduesi ose bashkëbiseduesit e Zaevit janë të panjohur, ndërsa fjalitë e tij janë ndarë nga konteksti i tërë bisedës. Prandaj vjen edhe pyetja: a ka publikohet me vetëdije incizim i varfëruar nga konteksti dhe kontinuiteti, që nesër, nëse në bazë të ekspertizës mjeko-ligjore, incizimi bëhet i pavlershëm për Prokurorinë, opozita të pretendojë që dikush po e mbron Zaevin?
Për të shmangur dyshimet e tilla, ekziston vetëm një zgjidhje që mund të zbulojë se kush për çka angazhohet ose kush çka dëshiron të fshehë: e kjo është që incizimet të publikohen në mënyrë integrale, fjalë për fjalë. Ose, nëse qëllimi është të mbrohet identiteti i pjesëmarrësve tjerë në bisedë, ndërsa është në interes të publikut që të publikohen vetëm qëndrimi i Zaevit, atëherë le të publikohen në mënyrë integrale të paktën pjesët në të cilat flet ish-kryeministri dhe lideri i LSDM-së, pa u ndërprerë sipas interesit të atij që e ka paraqitur, ose të atij që e ka prezantuar.
Kjo është mënyra e vetme për të eliminuar këto, por edhe dyshimet se përse politikani i parë i huaj që u paraqit pas konferencës për shtyp të Milhososkit ishte Janez Jansa, i cili nga media sllovene është theksuar si një nga politikanët e lidhur me kanalet për para hungareze për financim të mediave të Sllovenisë, por edhe media e afërt me ish-kryeministrin Gruevski.
Por, më e rëndësishmja është që, me botimin integral të deklaratave të Zaevit do të eliminohen edhe dyshimet nëse incizimi, për në të cilin përmendet Jovo Vangellovski, ishte publikuar vetëm për një përdorim: të sigurojë alibi për një shtyrje të re të seancës së Këshillit të apelit në Gjykatën Supreme, që duhet të marrë vendim përfundimtar për shkarkimin e Vangellovskit. Sidomos pasi Vangelovski, ndërkohë, ka filluar procedurat para Këshillit Gjyqësor për shkarkimin e dy gjyqtarëve supremë. të cilët janë anëtarë të Këshillit të apelit dhe duhet të vendosin për të. Kjo vetvetiu paralajmëron peripeci të reja dhe blerje kohe. Duke pasur parasysh që Këshilli gjyqësore e shkarkoi Vangellovskin më 10 shtator 2019, pas një zvarritjeje dy vjeçare, a ofron ky incizim eutanazi të plotë të procedurës? Këto janë çështje që rrinë pezull mbi incizimin dhe qëllimet e opozitës. Rreth dhjetë ditë më parë, Mickoski, duke iu përgjigjur pyetjes nëse opozita kishte “bomba”, tha: Na ndiqni, periudha përpara nesh do të jetë jashtëzakonisht interesante!” Dallimi nga” interesant “në” ligjërisht i vlefshëm “deri në këtë moment është mjaft i lënë pas dore.
