Përplasja e dhembjes
-H.M.
Shpirti i ri në trupin e vjetër
më qanë, rënkon e gjëmon
deri në fund të qenies sime.
Zogjëve të malit nuk mund t`u ngjaj
pamundësinë e kam të ngjashëm
të bëhesha dallgë me erën
e përtej bjeshkëve të dhembjes
të derdhja vrushkuj lotët e mallit
mbi trupin tënd!…
A është kjo zemra që lëgon
midis dy maleve të mëdha të kohës
andej vjen kjo furtunë
e hidhet nëpër rrugët e mundimit,
qyteti i shfrimit po i përjeton
suferinat e dhembjes
vetëm unë i sillem rrotull
nëpër dëborën e fluskat e ndjenjave!…
Athua, tensioni yt i lartë
të shkaktoi tragji-dramën nëpër rrugë
apo veturat që të pëplasën…
Çudi, nuk kam fjalë
as për fundin e dramës
derisa liqeni im përplaset brigjeve!…
Autor: Brahim Ibish AVDYLI
