Dyfytyrësia e Kremlinit, herë paraqitet si superfuqi e herë si viktimë

“Dualiteti” është emri i lojës së dezinformimit të pro-Kremlinit. Javën e kaluar ishte në fokus tendenca e Rusisë për të bërë pretendime diametralisht të kundërta, duke përdorur dezinformata, shkruan Portalb.mk.

Sipas pikëpamjes së Kremlinit, nuk ka asnjë kontradiktë midis të qenit një superfuqi e madhe “e shuguruar nga Zoti”, dhe “të qenit viktimë” e sulmuar nga të gjithë. Ose pretendimi se SHBA-ja, e gjithë Evropa dhe NATO-ja e fuqishme po e luftojnë Rusinë, ndërsa e konsiderojnë ndihmën perëndimore për Ukrainën si të parëndësishme.

Karta e viktimës po luhet dobët nga Rusia

Putini shfaqi këndin e viktimizimit të dezinformimit pro-Kremlinit gjatë një performance të mirë-koreografike të pyetjeve dhe përgjigjeve të parashkruara qartë në përkujtimin e rrethimit të Leningradit në Luftën e Dytë Botërore. Përveç retorikës së rëndë të “Kremlin Newspeak”, performanca e Putinit goditi dy nota të rëndësishme dezinformuese.

Së pari, Putin riformuloi Rusinë si viktimë të agresionit perëndimor në Ukrainë dhe tërhoqi paralele të qarta midis Holokaustit dhe rrethimit të Leningradit, duke denoncuar se gjenocidi kundër popullit sovjetik mbeti i pandëshkuar. Implikimi ishte i qartë – Perëndimi gjithmonë e ka keqtrajtuar Rusinë dhe e ka shpërfillur gjendjen e saj kundër së keqes. Dhe, sipas mendimit të specialistëve të dezinformimit pro-Kremlinit, historia tani po përsëritet në Ukrainë.

Për të justifikuar agresionin e tij të jashtëm kundër kërcënimeve të perceptuara. Kremlini e ka armatosur viktimizimin e vet për vite me radhë. Për të plotësuar narrativën e dezinformimit të viktimizimit të Rusisë, gjenerali Valery Gerasimov, në rolin e tij të ri që mbikëqyr fushatën ushtarake të Rusisë në Ukrainë, nxori kërcënimin ekzistencial me të cilin përballet Rusia për shkak të mbështetjes perëndimore ndaj Ukrainës.

Shfaqja e Rusisë si viktimë shkon dorë për dore me akuzën se Ukraina nuk dëshiron paqe dhe nuk do të flasë me Rusinë. Kjo, natyrisht, nuk është e vërtetë, pasi Presidenti Zelenskyy ka paraqitur ide dhe kushte konkrete për paqen.

E ardhmja është histori

Së dyti, ekosistemi i dezinformimit pro-Kremlinit vazhdon të zhytet në lavdinë e së kaluarës sovjetike, duke i bërë jehonë ende obsesionit të Putinit me historinë, veçanërisht vizionet e së ardhmes historike për Rusinë që Putini shpalli më 24 shkurt 2022. Një gjë që ra në sy fjalimin e Putinit gjatë “performancës së tij” në Leningrad ishin kujtimet e tij të fitoreve të Rusisë mbi Hitlerin dhe Napoleonin dhe nevojën për të ruajtur ‘kujtesën historike’ të saktë të atyre ngjarjeve. Një përkthim për ata që nuk flasin gjuhën e Kremlinit – historia mund të rishkruhet për të nxitur nostalgjinë për një të kaluar të lavdishme për të justifikuar pagabueshmërinë e vendimeve të tanishme të Kremlinit. Ose siç shprehet Xhorxh Oruell: Kush kontrollon të kaluarën kontrollon të ardhmen: kush kontrollon të tashmen kontrollon të shkuarën”.

Një shembull praktik i përpjekjeve të Kremlinit për të rishkruar historinë erdhi gjithashtu në formën e çmontimit të një monumenti varrezash kushtuar heronjve të rënë finlandezë gjatë të Luftës së Dimrit, që të mos u jepte njerëzve idenë e gabuar për t’i rezistuar shtypjes autoritare.

Si zakonisht, ekosistemi i dezinformimit pro-Kremlinit ishte i koordinuar mirë për mesazhin, nëse jo veçanërisht krijues. Ministri i Jashtëm Sergej Lavrov në thelb përsëriti të njëjtin trofe dezinformimi për Napoleonin dhe Hitlerin kur mbajti konferencën e tij vjetore për shtyp duke shqyrtuar diplomacinë ruse.

Nazistët përsëri shfaqen kudo

Kjo ishte e mjaftueshme që ekspertët e dezinformimit pro-Kremlinit të lidhnin pikat. “Operacioni special ushtarak” i Rusisë në Ukrainë është, në fakt, një vazhdim i Luftës së Madhe Patriotike. Prandaj, në mendjet e mbushura me dezinformata të Kremlinit, është e arsyeshme që Rusia do të mbizotërojë, ashtu si edhe Bashkimi Sovjetik. Rrjedhimisht, Rusia do të ishte plotësisht në të drejtën e saj për të goditur kombet evropiane, sepse e gjithë Evropa, ose, sipas fjalëve të Kremlinit, nazistët tani po ndihmojnë Ukrainën në luftën e saj satanike kundër gjithçkaje që është e mirë dhe ruse.

Përtej riformulimit të viktimave historike të pushtimit nazist si agresorë hakmarrës të prirur për të kryer gjenocid kundër Rusisë, ekspertët pro-Kremlinit filluan të kërkojnë nazistët në Evropën e sotme. Këtë javë, Përfaqësuesja e Lartë e BE-së ishte në pritje të “furçës naziste” të Kremlinit, siç ishte kreu i qeverisë spanjolle. Dhe vendimi i Letonisë për të treguar solidaritet me Estoninë duke ulur misionin e saj diplomatik në Rusi është, natyrisht, një shprehje e shfrenuar e rusofobisë e ngjashme me nazizmin.

Ne e kemi mbuluar gjatë në të kaluarën këtë obsesion të Kremlinit me nazistët. Tipike për mendimin e dyfishtë të Kremlinit, propagandistët rusë vazhdojnë të zbulojnë mëkatet e imagjinuara të paraardhësve tanë, ndërkohë që fshehin krimet e tyre.

Duke kërkuar për të çara në të gjitha vendet e gabuara

Së fundi, dezinformatat pro-Kremlinit gjithashtu u përpoqën të ekspozonin çdo çarje në strukturën e mbështetjes perëndimore ndaj Ukrainës. Si zakonisht, ata avancuan narrativën e dezinformimit të sovranitetit të humbur evropian dhe nxitën pretendimin e rremë se SHBA ka ‘interesa koloniale’ në Evropë. Ata gjithashtu u përpoqën t’i përshkruanin takimet në Davos dhe Ramstein si shenja të mbështetjes së lëkundur perëndimore ndaj Ukrainës.

Ndërkohë, ndërsa vendet perëndimore angazhohen të dërgojnë më shumë armë të rënda në Ukrainë për vetëmbrojtje legjitime të saj (siç parashikohet në nenin 51 të kartës së OKB-së), Kremlini thotë se ky hap çon në ‘përshkallëzim të mëtejshëm’, ose e përshkruan si përpjekje të bëra të kota sepse Humbja e Ukrainës është e sigurt. Sikur vetë pushtimi rus nuk është përshkallëzimi që ka rrezikuar bashkëjetesën paqësore midis Ukrainës dhe Rusisë. Të njëjtat media pro-Kremlinit hodhën poshtë gjithashtu paketën e 10-të të sanksioneve të BE-së që po diskutohet aktualisht, duke qenë se nuk ka ndikim në Rusinë dhe diskutimet evropiane për këtë çështje, si një shenjë përçarjeje.

Edhe rezoluta e Parlamentit Evropian për një gjykatë mbi veprimet e Rusisë në Ukrainë u portretizua si dobësi dhe paaftësi. Me sa duket, vetë-mashtrimi dhe mendimet e dëshiruara nuk njohin kufij në Kremlin. Ose ndoshta ata thjesht kanë shpenzuar shumë kohë duke dëgjuar gënjeshtrat e tyre.

Burimi i artikullit: EUVSDISINFO