Panik në makinerinë qeveritare që po i vjen fundi

Daut Dauti, kolumnë- “Kujtime të dhimbshme të Gushtit”, Dnevnik
Gjatë tërë vitit 2001, ose për “krizën” 6 mujorëshe, ndodhën rreth 140 viktima nga të gjitha palët e përfshira, por absurdi është që për vetëm 6-7 ditë në gusht, u vranë pothuajse një e treta e tyre! Edhe atë në një kohë kur i shihej fundi luftës, kur faktorët e brendshëm dhe ndërkombëtar në fakt e përfundonin marrëveshjen Kornizë.

Eroll Rizaov, kolumnë- “Bristol nuk është Taksim”, Utrinski Vesnik
Parku në frontin e hotelit “Bristol” në Shkup dhe shëtitorja Gezi e Taksimit në Stamboll kanë një gjë të përbashkët: pemët arrogante të prera disa me abuzimi të vrazhdë të pushtetit. Çdo gjë është shumë e ndryshme. Pra sa duket të dy vendet mike mungon oksigjen, e kështu që njerëzit që nuk kanë gusha të instaluara nga pushteti, po mbyten.

Kire Naumov, kolumnë-“Krimi në 19.30 dhe Bristol”, Utrinski Vesnik
Paniku në makinerinë e qeverisë është pjesë e parandjenjave të këqija që po i mërzit subjektet e regjimit. Ato ndodhin në të gjitha diktaturat e buta kur ata ndjejnë se ngadalë po i vjen fundi.

Branko Gjorgjevski, komenti-“Parimet e heshtura të Shteteve të Bashkuara të Amerikës”, Dnevnik
Mesazhi i dërguar me sa duket është se ne duhet të mendojmë përsëri për atë që na tha në qershor Filip Riker, të hapuim “debatë publike” për draftin e fundit të ndërmjetësuesit Metju Nimic, e sublimuar në emrin “Maqedonia e Epërme”, ose të dalim me propozime tona për kompromis, siç na propozoi presidenti Slloven.

Aljosha Simjanovski, kolumnë-“Mbani hajdutin, Shkupi 2014, matematikë e gëzuar”, Utrinski Vesnik
Sot, ne, Maqedonasit, kemi ndërtesat e bukura dhe të reja, fontana dhe monumente bujare. Për disa, gjithçka që është bërë në këtë vend është e shëmtuar dhe kiç. Por me kalimin e kohës, numri i tyre është në rënie.

Sotir Kostov, kolumnë-“Maqedonia – eksperiencë deri në dhimbje që të krijosh perlë”, Dnevnik
Edhe pse Maqedonia është vazhdimisht e korrigjuar dhe e shëmtuar, në te gjithmonë lind lule e re. Instinktivisht është mbështetur në përvojën e guacës: prej dhimbjes të krijon perla, bukuri, e jo hidhërime, sepse vetëm më një llambë të tillë mund të kalohet nata rëndë historike.

Dimitar Grumar, kolumnë-“Kore qytetare me dirigjente partiake”, Dnevnik
Koret qytetare të politizuar, të cilët dëshirojnë për ti gazmuar apo trishtuar qytetarët, tingëllojnë si diçka e re dhe argëtuese, deri në momentin kur audienca do të kuptojë se, në fakt, këndon kori politik nën dirigjim të partisë.

E hënë, 12 gusht 2013, numër 103 /Portalb