Bota ka nevojë për një ndryshim të plotë të infrastrukturës për të shmangur një katastrofë klimatike
(Teksti është publikuar si përmbajtje e sponsorizuar)
Pirja e ujit nga rubineti, rryma nga priza, drejtimi i autobusit në rrugën e asfaltuar, mësimi në ndërtesat e shkollave. Çdo ditë, miliona njerëz përdorin lloje të ndryshme të infrastrukturës që e bëjnë jetën e tyre më të mirë dhe më të lehtë. Në të njëjtën kohë, infrastruktura mund të jetë problem për mjedisin.
Sipas një raporti nga Zyra UNOPS për Infrastrukturën e Veprimit Klimatik, Programi i Kombeve të Bashkuara për Mjedisin dhe Universiteti i Oksfordit, 79 për qind e të gjitha emetimeve të gazrave serrë vijnë nga infrastruktura. Shumica e këtyre shfaqjeve janë nga energjia, transporti dhe ndërtimi, duke përfshirë ndërtimin e shtëpive, zyrave dhe shkollave.
Një nga sektorët që ka rritur emetimet e dioksidit të karbonit është industria digjitale, veçanërisht për shkak të rritjes së saj gjatë pandemisë KOVID-19 dhe nevojës për rritje të lidhshmërisë. Në të njëjtën kohë, kjo mund të zvogëlojë emetimet nga sektorë të tjerë ndotës, si transporti dhe ndërtimi, të cilat mund të çojnë në reduktimin e emetimeve.
Raporti i Infrastrukturës së Veprimit Klimatik rekomandon një qasje të integruar që duhet të kuptojë sinergjitë dhe ndikimet e veprimit të përbashkët nëpër sektorë për të reduktuar efektet anësore dhe për të rritur qëndrueshmërinë.
Është treguar se praktikat aktuale në ndërtim ndikojnë negativisht në mjedis. Prandaj, planifikimi, menaxhimi dhe zbatimi i duhur i projekteve të ndërtimit në të ardhmen duhet të përmirësohet, duke përfshirë zgjidhje që bazohen në natyrën dhe përdorimin e materialeve të qëndrueshme të ndërtimit, si dhe duke përmirësuar eficencën e energjisë. Vëmendje e veçantë duhet t’i kushtohet alternativave natyrore për mbrojtjen dhe reduktimin e rrezikut të infrastrukturës, siç është rëndësia e pyllëzimit.
Qeveritë dhe institucionet duhet të kenë një qasje të re sistematike dhe gjithëpërfshirëse për hartimin e politikave. Politikat e mbrojtjes nga fatkeqësitë janë vitale për grupet më të cenueshme, por politikat që prezantojnë dhe rregullojnë standardet dhe investimet e mbrojtjes së natyrës do të jenë kyçe për të siguruar qasje në shërbimet bazë, duke përfshirë mbrojtjen nga fatkeqësitë, sekuestrimin e karbonit dhe trajtimin e ujërave të zeza.
Efektiviteti i reagimit tonë ndaj ndryshimeve klimatike lidhur me infrastrukturën mund të arrihet duke krijuar njësi qendrore për koordinimin e infrastrukturës, të cilat do të mundësojnë harmonizimin e sektorëve të ndryshëm. Kjo qasje e integruar ndaj veprimit klimatik, së bashku me arritjen e qëllimeve të tjera të zhvillimit të qëndrueshëm, do të kërkojë koordinimin e aktorëve të ndryshëm në ciklin e infrastrukturës për të vendosur, monitoruar dhe, nëse është e nevojshme, për të rregulluar objektivat kryesore.
Infrastruktura është në qendër të 17 Qëllimeve të Zhvillimit të Qëndrueshëm të përcaktuara në Agjendën e Kombeve të Bashkuara 2030. Sipas Anketës Kombëtare Vullnetare (DNP) për Arritjen e Objektivave të Zhvillimit të Qëndrueshëm (SDGs) në Maqedoninë e Veriut të publikuar në Maj 2020, investimet në infrastrukturën rurale, si dhe në objektet infrastrukturore në shëndetësi dhe arsim janë një nga prioritetet kryesore të shtetit, në paralelisht me investimet, në efiçencën energjetike të objekteve ekzistuese por edhe infrastrukturën e integruar për grumbullimin dhe trajtimin e mbetjeve.
