KShZ nuk duhet t’i caktojë çmimet, por as shteti t’i paguajë reklamat partiake
Çmimi i hapësirës reklamuese nuk duhet të kufizohet, por financimi i reklamimit politik me para publike është tërësisht i papranueshëm, thotë Dejan Georgievski, kryetar i Qendrës për Zhvillim në Media, njofton Observatori Mediatik, transmeton Portalb.mk.
Dy ditët e kaluara televizionet nacionale kanë reaguar pas vendimit të Komisionit Shtetëror të Zgjedhjeve për çmimet e reklamave për informim të paguar politik për zgjedhjet e parakohshme parlamentare.
“Vlerësoj se financimi i blerjes së kohës reklamuese nga ana e organizatorëve të fushatave zgjedhore (reklamimi politik) me paratë publike është tërësisht i papranueshëm dhe nuk mundet të arsyetohet në asnjë mënyrë”, vlerëson Georgievski, i cili shton se Qendra për Zhvillim të Mediave, gjatë kohë është angazhuar për shfuqizimin e reklamimit të paguar politik në radiodifuzionin, dhe këto dukuri vetëm e përforcojnë këtë qëndrim.
Televizionet vlerësojnë se KShZ në mënyrë të gabuar e interpreton Kodin Zgjedhor në lidhje me caktimin e çmimit, gjegjësisht KShZ nuk duhet që të caktojë çmime.
Edhe Georgievski e ndan të njëjtin qëndrim se Komisioni Shtetëror Zgjedhor nuk duhet që të caktojë çmimore për hapësirën reklamuese.
“Nuk pajtohem se çmimi i hapësirës reklamuese duhet që të kufizohet, veçmas nga trupi i cili nuk është i adresuar në mënyrën në të cilën funksionon industria reklamuese, i cili nuk bën dallim nga “koha goditëse” (prime time) dhe koha tjetër (off prime time), ku çmimet dallojnë shpesh dhe për disa faktorë të madhësisë. Patjetër të them, nëse tanimë ekziston kriter për caktimin e çmimeve të hapësirës reklamuese, paraprakisht kriteri i cili është bazuar në çmimet për mediat të cilat e kanë shitur hapësirën reklamuese në tre muajt e fundit, është shumë më përkatës”, thotë ai.
Çmimet e ulëta mesatare, sipas Georgievskit, janë pasojë e sjelljes së një pjesë të mediave, të cilat “me vetëdije vet e kanë shkatërruar tregun dhe u kanë ofruar zbritje të mëdha partive politike në ciklet paraprake zgjedhore (në situatë kur paratë publike, buxhetore, në baza të ndryshme, kanë paraqitur përqindje të rëndësishme në vlerën e përgjithshme të tregut mediatik”.
“Nga ana tjetër, në mungesën e përgjithshme të parave në sektorin mediatik, shumë prej mediave këto dispozita i shohin fillimisht si ndonjë formë të subvencioneve indirekte, prej atje ankesat janë se në zgjedhjet paraprake pjesa më e madhe e parave kanë shkuar te një numër i vogël i mediave me rejtingje të larta (shikueshmëri, lexueshmëri, dëgjueshmëri) në vend që të shpërndahen në mënyrë të barabartë, nëse jo në mënyrë lineare në të gjithë mediat. Ky është edhe një argument shtesë se pse tërë praktika duhet që të lëshohet, me gjithë argumentin se harxhimi për reklama nuk hyn në përshkrimi e kritereve për matjen e asaj se sa janë korrekte zgjedhjet”, thotë Georgievski.