Pa(s)varësia e Kosovës, iluzion apo realitet!

Pas 17 shkurtit 2008, përgjatë këtyre tetë viteve na ka rënë shpesh të dëgjojmë krahas refrenit të shpalljes së Pavarësisë së Kosovës, edhe refrenin e rishpalljes së Pavarësisë. Nocione këto të kundërta me njëra tjetrën!
Meqë është kështu, vetvetiu shtrohet pyetja,  cila është datëlindja e shtetit të Kosovës; 2 Korriku i vitit 1990 apo 17 shkurti i vitit 2008 ?!
Është edhe argumenti tjetër i fuqishëm, asnjë shtet i lirë dhe demokratik në rruzullin tokësor nuk i ka dy data të pavarësisë nga i njëjti shtet, por vetëm një.
Dëshiroj t’ua rikujtoj qeveritarëve tanë një të vërtetë të pakontestuar-sikurse subjektet që kanë një ditë të lindjes, poashtu edhe shtetet sikurse njerëzit, kanë vetëm një datë të lidnjes, andaj për shtetin e Kosovës ekziston vetëm një, ajo është 2 Korriku i vitit 1990.
Republika e Kosovës për popullin shumicë të saj ekziston që nga 2 Korriku i vitit 1990. Ekziston jo vetëm në kujtesën e popullit, por në të gjitha dokumentet e shkruara zyrtare gjatë përiudhës së funksionimit të shtetit paralel në rrethanat okupuese.

Të mjerë janë ata që injorojnë të arriturat e gjeneratave të
mëparme.

Anashkalimi dhe harresa e qëllimshme  e 2 Korrikut ’90,  ngjarjeve dhe dokumenteve historike që determinuan të ardhmën e e këtij vendi nga ana e institucioneve aktuale shtetërore të Kosovës, jo vetëm që është e pa pranueshme, është tendencioze dhe më shumë pasoja për të ardhmën e vendit.
Anashkalimi i 2 Korrikut nga vargu i gjatë të festave të shumta në Kosovën “multietnike” paraqet paradoksin sa të keq  po aq të dhimbshëm!
Kasta aktuale politike, për t’u bërë qejfin “miqëve” ndërkombëtarë, heqën dorë nga identiteti kombëtar dhe trashëgimia politike  e kulturore e popullit të vet ! Atë që s’mundi ta bëjë Serbia më represion  e dhunë për një dekadë në Kosovë, po e bëjnë qeveritë tona pas “Pavarësisë” së 17 Shkurtit e tutje.
Themelet e shtetit të Kosovës nuk janë në pakon e Ahtisarit e as në 17 shkurtin e 2008-së, siq e prejudikojnë pushtetaret aktual dhe mbështetësit e tyre, por janë në sakrificat e gjata e të pa numërta; në gjakun e derdhur për liri, ne ndjekjen e burgosjen e  veprimtarëve e intelektualëve, në faljen e gjaqeve, në helmimet e nxënësve, në mbylljën e shkollave e fabrikave, në dëbimet më dhunë të popullatës nga vatrat e veta,…e deri tek masakrat masive ndaj popullatës shqiptare gjithandej Kosovës në luftën e fundit 1998/99.
Përkushtimi i madhë i qeveritarëve kosovar ndaj bisedimeve me Serbinë, ka bërë që të shkëputën nga problemet vitale të popullatës shqiptare në Kosovë,…duke mbajtur në kokat e tyre marrveshjen “historike” të 19 prillit 2013-të me Serbinë në Bruksel, të përseritur siq është më së keqi edhe nga lideri i LDK-së (në cilësinë e kryeministrit kukull) me 25 Gusht 2015. Kjo ka bërë t’i largojnë nga kujtesa e tyre ngjarjet madhore historike kombëtare siq janë 28 nëntori i vitit 1912 dhe 2 korriku i vitit1990!
17 Shkurti i vietit 2008, nuk është asgjë më pak dhe as më shumë përveqse njohje ndërkombëtare e shtetit të Kosovës. Pranimi i identitetit artificial të shtetit, në 17 shkurtin e vitit 2008,  është në kundërshtim me vullnetin e popullatës shumicë (shqiptare) në vend dhe kundër idealeve dhe aspiratave të dëshmorëve dhe martirëve që ranë në altarin e lirisë.
Kualiteti i “pavarësisë” së 17 shkurtit është improvizim i një pavarësie sa për sy e faqe, që i ngjet një shteti në inkubator, apo të mbajtur peng nga Serbia!
Me fillimet e bisedimeve të Brukselit, pavarësia e vendit e ka humbur në masë të madhe kuptimin e saj. Varësia e madhe qeveritarëve tanë nga Beogradi, i ka bërë të pafuqishëm në nxjerjen e vendimeve kruciale për të ardhmën e vendit.
Si pasojë e varësisë së liderëve të shtetit të Kosovës nga Beogradi dhe Brukseli, edhe tetë vite pas 17 Skurtit, Republika e Kosovës ka mbetur një realitet i hidhur; pa ushtri të vetën, pa zhvillim ekonomik, me sovranitet dhe integritet të cunguar territorial, pa pranim në organizatat ndërkombëtare,…edhe përkundër njohjes së Republikës së Kosovës nga 111 shtete të botës, përveq mospranimit në OKB, kjo e fundit Kosovën e trajton akoma në bazë të  rezolutës 1244, si njësi territoriale nën administrim ndërkombëtar, duke i lejuar Republikës së Serbisë që edhe më tutje të mbajë Kosovën në kushtetutën e saj.
Kjo duket të jetë më tepër se lojë e ndërkombëtareve me fatin e një populli të ndarë nga vet ata një shekull më parë, duke e mbajtur të getoizuar në zemër të Ballkanit dhe në mes të Evropës,…sikur të ishim të mallkuarit e Zotit !
Pra, pas 17 shkurtit 2008, pavarësia është shndrruar në pasvarësi të dyfisht; në njërën anë nga Serbia, ndërsa në tjetrën nga ndërkombëtarët.
A është Pa(s)varësia e Kosovës, iluzion apo realitet ?!