Nata është një femër e panjohur.
Dhe, vajza pyeti të huajin:
Pse nuk hyn? Kam ndezur zjarrin në dhomën time.
Dhe iu gjegj udhëtari:
– Jam poet. Nuk dua
veçse ta njoh natën.
Atëherë vajza i hodhi zjarrit hi
dhe i pëshpëriti nga gjysmëhija të huajit:
Përqafomë: Dhe, do ta njohësh natën.
Poezi e Pablo Antonio Cuadra
Shqipëroi: Xhabir Ahmeti