[Recension: Nuk ka ndjekje për inçizimet e publikuara të Llatasit dhe Ivanovës]
A e dijnë ata që kërkojnë ndjekje për ata që publikojnë audio-inçizime të bisedës, e cilat, gjoja, është private, që është bërë ndërmjet kolegëve të tyre, se avokati i parë i Odës tashmë arriti të mundësojë që gjykatat që më parë të deklarohen se nuk do t’i konsiderojnë si dëshmi? Dhe se një sistem i tërë (prokuroria, gjykatat, mediet) gjithë vitin ishte angazhuar për zhvlerësimin e bisedave “të prera, të ngjitura dhe të montuara” telefonike. Ato audio-inçizime, tani, ndoshta për prokurorët, kushdo qofshin ata, mund të kenë tretman të të ashtuquajturit zë i dëgjuar, mirëpo mund të jenë vetëm indikator që pastaj ato thjesht të “heqin të zitë e ullirit” për të dëshmuar se ajo që është inçizuar me të vërtetë ka ndidhur dhe për të pasur ndonjë dëshmi të ndonjë lloji tjetër për ta kërkuar drejtësinë.
Data dhe koha e publikimit: 04.03.2016 18:06
Data e recensionit: 07.03.2016
Recensues: Ljubomir Kostovski
PRITJE E GJATË PREJ DHJETË DITËSH
“As pas dhjetë ditësh pasi u paraqitën inçizimet nga bisedat private të kryeredaktorit të Sitelit, Dragan Pavlloviq Llatas dhe pronarit të kësaj medie, Goran Ivanov, as Ministria për Punë të Brendshme, me të cilën udhëheq sekretari i përgjithshëm i LSDM-së, Oliver Spasovski, as prokurorja speciale, Katica Janeva, që është kompetente për përgjimet, nuk japin informatë se a kanë filluar procedurë për këtë rast.”
Ky tekst mjaft i gjatë, i cili shqetësohet nga fakti se është përgjuar biseda ndërmjet dy “njerëzve të mëdhenj” të medieve, me asnjë fjalë nuk tregon se nëpër të ashtuquajturave “bomba” u tregua se janë përgjuar një numër i madh i kolegëve të tjerë të tyre, për një periudhë prej së paku gjashtë vitesh. Një pjese të këtyre gazetarëve (20-30) publikisht iu dhanë bisedat e inçizuara dhe stenogramet e tyre. Edhe të drejtat e tyre ishin shkelur, si persona dhe si njerëz familjarë, e para së gjithash si njerëz që kanë obligime profesionale!
Problem kryesor i kësaj kronike është ajo se si të shkruani për fenimenin e përgjimit, e të mos përmendni ngjarje, emra dhe institucione të rëndësishme siç janë – Drejtoria e pestë e MPB-së, DSK-ja, Sasho Mijallkovi, si udhëheqës i shërbimit që ka përgjuar, Gordana Jankullovska, si ministreshë e cila është pajtuar me këtë praktikë së paku gjashtë vite (ndërmjet viteve 2009 dhe 2015), prokurori Zvërlevski, i cili i kishte bisedat e inçizuara, mirëpo nuk ngriti procedurë gjatë gjithë kohës… Gjithë këtë nuk e keni si pjesë më e rëndësishme e fenomenit, sikur inçizimet të kenë “ra nga Marsi”!
Thjeshtë, kemi një situatë të kthyer krjejtësisht mbrapsht: u jepen detyra hetuese njerëzve të rinj në këtë sferë, ndërsa nuk qortohen ata që e kanë bërë këtë? Aq më tepër, bëhet përzgjedhje: inçizimi i kujt është më i rëndësishëm, pa e parë vargun prej 20.000 njerëzve të përgjuar.